Distopijski romani imaju široku grupu čitalaca.
Svjetovi distopijske fikcije opisuju društva u kojima je život izuzetno loš. Razlog tome jesu deprivacije, ugnjetavanje ili teror. Karakterišu ih ekstremne društvene i ekonomske klasne podjele, masovno siromaštvo, devastacija životne sredine, pa i anarhija i gubitak individualnosti. Takođe, sadrže elemente stalnog rata i kontrole od strane moćnih entiteta, kao što su velike korporacije, religija, birokratija, tehnologija.
Distopijska fikcija je obično smještena u budućnost, te spadaju u naučnofantastične knjige. Ipak, ta budućnost je bliska, ne tako daleka. Ovim vremenskim okvirom autori žele da naglase opasnost od događaja koji nas mogu pogoditi.
Koje distopijske knjige treba da pročitate u 2023. otkriva vam u ovom blogu Narodna knjiga.
1984, Džordž Orvel
Danas je izraz „Veliki brat“ svima dobro poznat. Međutim, da li ste znali da on nije produkt savremenog doba? Njegov koncept upotrijebio je prvi Džordž Orvel u svom djelu „1984“.
Iako obavljen 1949. godine, roman vjerno oslikava dešavanja 4 decenije kasnije. Čuveni engleski pisac donosi svijet koji je podijeljen na tri nacije i nadziran od strane sveprisutne vlade.
Kao upozorenje protiv totalitarizma, zastrašujuća distopija ostavila je dubok utisak na čitaoce. Njegove ideje ušle su u mejnstrim kulturu na način koji je postignut u vrlo malom broju knjiga toga doba.
Dodatno zabrinjavajuće je činjenica da se pojedini elementi mogu prepoznati u realnom društvu i danas, mnogo decenija kasnije. Nametnuta cenzura, slijepa poslušnost i manjak slobodne volje pojedinca – samo su neki od njih.
Distopijske knjige koje treba žene da čitaju
Kada su u pitanju distopijski romani namijenjeni ljepšem polu „Sluškinjina priča“, Margaret Atvud je prva na listi.
„Sluškinjina priča“ je futuristički distopijski roman kanadske autorke koji je objavljen 1985. godine. Radnja se odvija u bliskoj budućnosti Nove Engleske. Prati dešavanja u patrijarhalnoj, bjeloj totalitarnoj državi poznatoj kao Republika Gilijad, koja je zbacila vladu Sjedinjenih Država.
Centralni lik, ujedno i narator, je Ofred. Ova mlada žena je prisiljena da rađa djecu „komandirima“, tj. muškarcima koji su vladajuća klasa u Gilijadu.
Roman istražuje teme nemoćnih žena u patrijarhalnom društvu, gubitak ženske sposobnosti i individualnosti. Bavi se i pitanjem potiskivanje ženskih reproduktivnih prava, kao i različitim sredstvima kojima se žene opiru, pokušavajući da steknu individualnost i nezavisnost.
Zabavna, neočekivana, ali i zastrašujuća i sasvim ubjedljiva – „Sluškinjina priča“ je upozorenje koje se čita u jednom dahu.
Distopijski romani koji nas navode na razmišljanje
Jedan od njih, definitivno, je „Paklena pomorandža“, Entona Bardžisa, koji je objavljen 1962.
Radnja se odvija u društvu bliske budućnosti koje ima omladinsku subkulturu ekstremnog nasilja. Ujedno, donosi elemente crne komedije kroz koje se provlače psihološke manipulacije i vandalizam.
Tinejdžerski protagonista, Aleks, pripoveda o svojim nasilnim podvizima i iskustvima sa državnim vlastima koje namjeravaju da ga reformišu. Upravo eksperimentalni policijski program, na koji junak pristaje, dovodi do preokreta, mijenjajući njegov karakter.
Da je, zaista, djelo koje vrijedi pročitati govori i podatak da je 2005. godine uvršten na listu 100 najboljih romana na engleskom jeziku napisanih od 1923. Dok se prema mišljanju čitalaca nalazi u 100 najboljih romana na engleskom jeziku 20. vijeka
„Paklena pomorandža“ je filmovana knjiga. Bioskopsko remek djelo potpisuje Stenli Kjubrik.
Distopijski romani čekaju vas u bogatoj ponudi Narodne knjige.
